Η Κατερίνα εργαζόταν ως νηπιαγωγός. Δούλευε εκεί τρία χρόνια τώρα και ήταν η αγαπημένη της δουλειά. Γιατί, τουλάχιστον στο νηπιαγωγείο, ένιωθε λιγότερο πόνο.
Η συζήτηση με τα παιδιά την αποσπούσε από τις θλιβερές σκέψεις της.
Βλέπετε η Κατερίνα δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Έτσι μια μέρα αποφάσισε να επισκευθεί έναν κορυφαίο γιατρό που της είχε συστήσει μια φίλη της που και εκείνη είχε κάποτε το ίδιο πρόβλημα
